20 Mart 2010

bir film bir kitap..



- iki saat sonra kalabalığın içinde,sinemadan dar bir sokağa çıkan sanki başka birisiydi.düşünüyordu: " çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği,kısa ömürlü bir yaratık yaşıyor.sinemadan çıkmış insan.gördüğü film ona bir şeyler yapmış.salt çıkarını düşünen kişi değil.insanlarla barışık.onun büyük işler yapacağı umulur.ama beş-on dakikada ölüyor.sokak sinemadan çıkan insanlarla dolu;asık yüzleri,kayıtsızlıkları,sinsi yürüyüşleriyle onu aralarına alıyorlar,eritiyorlar."saatine baktı:dörtbuçuğa beş vardı."eve gidip okusam."durağa yürüdü."bunları kurtarmanın yolunu biliyorum.kocaman sinemalar yapmalı.bir gün dünyada yaşayanların tümünü sokmalı bunlara.iyi bir film görsünler.sokağa hep birden çıksınlar..." -
Yusuf Atılgan - Aylak Adam



Evine bir tek bile korsan kitap sokmayan, üniversite yıllarında şu an benim hayranlıkla okuduğum insanlarla aynı havayı solumuş bir babanın , hiçbir sanatsal aktiviteyi kaçırmayan bir annenin kızı olmak küçük yaşlarda başlattı
demekki içimdeki sanat sevgisini.Öğle vakti herkesin kitabını alıp kenara çekildiği bir ailede büyüdüm ben.Akşam yemeklerinde yazar çizer takımının konuşulduğu dünyanın kurtarıldığı sofralardı bizimkisi de.İpek Ongunlarla Gülten Dayıoğlularla başlayan kitap okuma sevgisi daha liseye geçmeden klasikleri bitirmekle sonuçlandı.Yüzlerce takıntım bir yana hala kendi evimde kendi yatağımda birşeyler okumadan uyuyamam.Yaş ilerledikçe kitabın yanına sinema geldi.Orhan velinin İstanbulunun orta yeri sinemaydı ya benimde hayatımın orta yeri sinema olmuştu artık.Çoğu sinemasever oyunculardan başlar sevmeye. Hala bilmem oyuncu isimlerini o kadar filme rağmen.Ben yönetmenlerden başladım sevmeye. İlk aşkım Pedro Almodovardı. Onun estetiği, olayları anlatış biçimi ,bahsettiği dünyalar ve o mukemmel müzikler daha ilk filmlerinde büyülemişti beni.Şu an bakınca -gerçek ya da mecaz - tüm aşklarım arasında en doğru seçimi yapmışım diyorum.Zaten bizim kadar anlaşan bir çift tanımıyorum. Ben zamanı ileri almayı , kırıp bükmeyi, geri dönmeyi , zamanın üstesinden gelmeyi seviyorum.Bir filmi izlerken tamamen tek başıma kalmayı seviyorum.Bir sahne görüyorum , sırf bu sahne gerçek olsun diye çekiliyor tüm filmler diyorum..Hayatımdaki tüm beyazlardan vazgeçip bu beyazı koruma altına almak istiyorum.Alnından öpüp helalimsin demek istiyorum.

1 yorum:

  1. bi sinema sevgisi ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi.....bayıldımmm....:)

    YanıtlaSil