17 Temmuz 2010

Günün sonunda..

Günün sonunda tek istediğin bir insana yakın olmak aslında..yakın olabilmek..
Bir noktada bir karar vermelisin.İncinmemek için koyduğun sınırlar seni bazen en çok incitenler olur.Ya hayatını sınırlar çizerek geçirirsin ya da o sınırları geçerek.Ne gerçek çözümler var , ne de doğru cevaplar. Bazen bizi ne kadar incitirse incitsin, günün sonunda her şeye değerler..Günün sonunda birine yakına olabilmek..İyi ki var diyebilmek..

Emotions are messy..

Ankaranın kuru sıcağında allahım hayatımdaki her şey çok normal ben bir aşka bulaşıyımda bir kafalar karıssın modunda takılmam bir kere daha bu işlerin benden geçtiğini magazin haberlerındeki yakalanma efekti sesiyle kafama dank ettirdi.Dünyanın en anaç insanı yarışmasında gösterdiğim özveri ve fedakarlık seviyesiyle birinci olan ben konu aşk olunca valla kıçımı kaldıramam şu an git kendi yemeğini kendin yap kafasına ulaşıyorum. Özellikle bu en güzel günler denilen bu yazma evresinde olayların gidişatındaki benim istemediğim , sindiremediğim en ufak bir olay beni kedi ve kuş sevmeyen bir insanda olsam , yaa alırım 5 6 kedi öle de yaşanır ki kafasına ulaştırıyor. Fedakarlık yapmaktansa tabiri caizse siktiri çekmek bu bünyeyi resmen rahatlatıyor arkadaş..aşk dediğin üç günlük eğlence bu bünyeye.